شنبه, ۲۰ آوریل ۲۰۲۴
شنبه, ۰۱ اردیبهشت ۱۴۰۳

پلیس کلمبیا 700 کیلوگرم کوکائین را به مقصد کره جنوبی کشف کرد
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(خبرگزاری ایرنا)

مادرید - ایرنا - پلیس مبارزه با مواد مخدر کلمبیا، 700 کیلوگرم کوکائین که مقصد آن کره جنوبی بود را در بندر 'بوئناونتورا' در غرب این کشور کشف و ضبط کرد.
پلیس کلمبیا 700 کیلوگرم کوکائین را به مقصد کره جنوبی کشف کرد
به گزارش ایرنا به نقل از خبرگزاری اروپاپرس، پلیس کلمبیا روز دوشنبه گفت: بسته های کوکائین در محموله های چوب جاسازی شده بود.
پلیس در ادامه افزود: چوب کلمبیا به دلیل کیفیت بالا خریداران زیادی دارد و کشورهای آسیایی نیز از این چوب برای معماری های لوکس استفاده می کنند.
پلیس مبارزه با مواد مخدر کلمبیا اظهار کرد: قاچاقچیان با جا سازی مواد مخدر در کشتی حامل چوب سعی‌ داشتند از این فرصت استفاده کرده و مواد مخدر را به کره جنوبی بفرستند.
پلیس تصریح کرد، قاچاقچیان، با دقت تمام چوب ها را از هم جدا کرده و بسته های مواد را در آن جاسازی کرده و سپس با چسب های مخصوص چوب ها را به هم چسبانده بودند تا با اسکنر تشخیص داده نشوند.
ماموران پلیس با اشاره به این که مواد مخدر متعلق به باند «ال گولفو » است، افزود: ماموران وقتی به این بار مشکوک شدند که وزن الوارها بسیار زیاد بود و با کمک سگ های مواد یاب توانستند محموله را شناسایی و کشف کنند.
به گفته پلیس، کشف این محموله، مانع از این شد که یک میلیون و 750 هزار دوز کوکائین به کره جنوبی وارد شود ، جایی‌ که هر کیلوگرم کوکائین 138 هزار دلار قیمت دارد.

آتش سوزی در شیلی 6000 نفر را مجبور به ترک خانه هایشان کرد
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(خبرگزاری ایرنا)

مادرید- ایرنا- به دلیل آتش سوزی جنگلی‌ در شهرهای 'وال پاراییسو' و 'وینیا دل مار' در شرق شیلی، 6000 نفر از اهالی این مناطق مجبور به تخلیه خانه هایشان شدند.
آتش سوزی در شیلی 6000 نفر را مجبور به ترک خانه هایشان کرد
به گزارش روز دوشنبه ایرنا و به نقل از روزنامه ال پاییس، دو شهر مذکور که به دلیل آتش سوزی در وضعیت هشدار قرمز قرار دارند همچنین با قطع برق روبرو شده ا‌ند که 300 هزار نفر را در 8 شهر و روستا دچار مشکل کرده است.
این حادثه که روز یکشنبه در شهر ساحلی وال پاراییسو آغاز شد، سریعا به سوی شهر وینیا دل مار در شمال و در 8 کیلومتری وال پاراییسو پیش رفت و حتی به شهرهای 'آلگاروبو' و 'کیسکو' واقع در 64 کیلومتری جنوب وال پاراییسو نیز رسید.
شیلی از اوایل سال جاری میلادی دچار موجی از آتش سوزی های جنگلی‌ شده که تاکنون 10 کشته بر جای گذاشته و بیش از 500هزار هکتار از مراتع را نابوده کرده است.
'ریکاردو تورو' رئیس دفتر ملی‌ فوریت های شیلی در این رابطه اعلام داشت که این آتش سوزی تاکنون خسارت جانی در بر نداشته اما دست کم 16 خانه طعمه حریق شدند.
وی گفت که این خانه ها، در روستای 'فیلیپ کامیروآگا' قرار دارند و حدود 700 نفر اکنون در عملیات ها برای مهار آتش سوزی مشغول فعالیت هستند.
بنا بر این گزارش، موج آتش سوزی ها که مناطق مرکز- شرق و جنوب شیلی را در بر گرفته و از ماه ژانویه آغاز شده است، بدنبال دمای حرارت بالا، باد و رطوبت کم ایجاد شد.
این فاجعه از سوی دولت به عنوان بزرگترین فاجعه جنگلی‌ در تاریخ شیلی قلمداد شده است.

ونروئلا، سرزمینی بر لبه پرتگاه
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(سایت برترین ها)

در یکی از روزهای ماه نوامبر مقابل بیمارستان شهر «کاراکاس» ناگهان شرایط اضطراری اعلام می شود؛ صدها مادر خیابان پر رفت و آمد منطقه سان برناردینو را می بندند و مانع عبور و مرور اتومبیل ها می شوند؛ آنان فریاد می زنند: «دارو برای کودکان مان».
امتیاز خبر: 72 از 100 تعداد رای دهندگان 3560
هفته نامه جامعه پویا - ترجمه مینا حکیمی: در یکی از روزهای ماه نوامبر مقابل بیمارستان شهر «کاراکاس» ناگهان شرایط اضطراری اعلام می شود؛ صدها مادر خیابان پر رفت و آمد منطقه سان برناردینو را می بندند و مانع عبور و مرور اتومبیل ها می شوند؛ آنان فریاد می زنند: «دارو برای کودکان مان».

با اینکه تجمع ترافیک را بسیار سنگین کرده؛ ولی رانندگان اتومبیل با آنها همدردی می کنند و موافق هستند. مادر جوان 35 ساله ای که فرزندش سرطان خون دارد می گوید: «برای ما راه دیگری نگذاشته اند. بیمارستان ها کودکان ما را نمی پذیرند، به دلیل این که آزمایشگاه ها وسایل و مواد لازم برای انجام آزمایش ها را ندارند. تجهیزات برای شیمی درمانی و آنتی بیوتیک های ضروری را ندارند. وسایل پانسمان ندارند.» و ادامه می دهد که بیمارستان برای دو روز حتی آب نداشته و به طور مرتب برق بیمارستان قطع می شده است.

یکی از جراحان بیمارستان می گوید: «کودکان اینجا به علت فقر غذایی می میرند. به اندازه کافی پزشک و دارو نداریم. در بیمارستان از 9 اتاق عمل تنها دو اتاق دایر است و این در حالی است که کلینیک سرپایی و بیمارستان ما یکی از بهترین ها در کشور است. اوضاع کشور بسیار بدتر از کشورهای آفریقایی شده و میزان مرگ و میر نوزادان در سال 2016 به 20 درصد رسیده است.»

وقتی «هوگو چاوز» افسر ارتش، در سال 1998 در یک انتخابات دموکراتیک به قدرت رسید به تهیدستان جامعه وعده رفاه، تحصیلات بهتر برای فرزندان شان و بیمه درمانی رایگان را داد و می خواست فاصله طبقاتی موجود در جامعه را به شیوه انقلاب «سیمون بولیوار» به حداقل برساند و به همین دلیل تغییرات وسیعی در سیستم انتخابات، قضایی، پارلمان، بانک مرکزی و حتی رسانه های عمومی ایجاد کرد؛ افراد مورد اعتماد خود را در پست های کلیدی نظامی، امنیتی و پلیس جای داد. با کلیشه های قدیمی مبارزه طبقاتی را علیه «طبقه ثروتمند» آغاز کرد. دو سوم سرمایه گذاری شرکت های خصوصی موفق را دولتی و شرکت های غربی را از کشور اخراج کرد.

با گذشت زمان، اقتصاد ناکارآمد، ونزوئلا را فرا گرفت. کشوری که با 300 میلیارد بشکه بالاترین ذخیره نفتی جهان را داشت، در وضعیت اضطراری قرار گرفت.

اکنون میانگین حداقل درآمد ماهانه 150 دلار است. نمونه شکست سیاست های چاوز و جانشین او نیکلاس مادورو (Nicolas Maduro) که پس از مرگ چاوز در سال 2013 رییس جمهور شد؛ بی نظیر است. تقریبا 15 سال ونزوئلا درآمد بسیار بالایی از فروش نفت به دست آورد. وقتی چاوز به قدرت رسید، قیمت یک بشکه نفت 10 دلار بود و در 10 سال قیمت نفت به بشکه ای 146 دلار رسید؛ بعد از این که قیمت نفت دوباره پایین آمد، کشور در بحران عمیقی که تا آن زمان به خود ندیده بود فرو رفت. پروسه سقوط «تولید ناخالص ملی» که در سال 2015 حدود شش درصد بود، در سال 2016 حدود 11 درصد شد؛ با وجود کنترل قیمت ها از سوی دولت، میزان تورم به 500 درصد رسید.

کشور لبه پرتگاه ایستاده است؛ هر روز ساعت پنج صبح، صف هایی طولانی در مقابل فروشگاه های مواد غذایی در شهر کاراکاس دیده می شود. پایتخت نشینان ساعت ها برای دریافت مقداری آرد ذرت، روغن، برنج، حبوبات و شیر خشک می ایستند. کاغذ توالت، صابون، پوشک بچه، پودر شستشو و سایر مواد بهداشتی از اقلامی هستند که مردم برای خرید آنها باید در صف های طولانی بایستند. شکر از اقلامی است که ماه هاست توزیع نشده. ایستادن در صف، تبدیل به یک شغل تمام وقت شده است که بسیاری هم پس از توقف های طولانی دست خالی به خانه باز می گردند.

دولت از اول پاییز، یارانه مواد غذایی را از طریق کمیته های مردمی بین تهیدستان تقسیم می کند. یکی از هواداران سابق چاوز می گوید این شیوه تقسیم مواد غذایی تبعیض آمیز است. فقط برخی تهیدستان از آن بهره مند می شوند و سایر تهیدستان غیر خودی چیزی دریافت نمی کنند. فارغ از این که آنها تا چه حد نیازمند این کمک ها باشند، غیر خودی ها مجبور هستند مواد غذایی را با قیمت بالا از دلالان و واسطه های بازار سیاه بخرند یا در نهایت گرسنه بمانند؛ این تحقیرآمیز است.

او ادامه می دهد که امروز فروشنده یک مغازه مانند پادشاهی است که هر کس سعی می کند دوستی و محبت او را به خود جلب کند تا کالایی دریافت کند. در 15 سال گذشته بیش از نیمی از 15 هزار کارخانه صنعتی و کشاورزی ورشکسته شده اند. ادامه تولید برای آنها سودی نداشت زیرا چاوز قیمت مواد اولیه غذایی را ثابت نگاه داشته بود.

بیشتر از هزار و 500 کارخانه و موسسه سودده دولتی شدند. در سراسر ونزوئلا طرح تقسیم زمین های زراعی و مزارع نیشکر بین کارگران کشاورزی که صاحب زمین نبودند انجام شد که در مدت کوتاهی همه آنها ناکارآمد شدند. در کشوری که بیشترین وسعت زمین های حاصلخیز را دارد، در حال حاضر فقط یک سوم آنها قادر هستند مواد غذایی تامین کنند. گویا در ونزوئلا بلیه ای طبیعی رخ داده و همه چیز را ویران و زیر و رو کرده است. 


بنا به گفته شهردار شهر «میراندا» (کاندیدای ریاست جمهوری و از مخالفان حزب چاوز) دولت توانایی اداره کشور را ندارد و قادر نیست کشور را از بحران نجات دهد و اگر تغییری در دولت روی ندهد، جامعه دچار انفجار اجتماعی خواهد شد.

چند مثال مشخص از اقتصاد ونزوئلا

شرکت «کوکاکولا» در سال جاری چندین بار توقف تولید داشته زیرا مواد شیرین کننده موجود نبود. شعبه های «مک دونالد» بسته شدند زیرا نان همبرگر نداشتند. در ونزوئلا صاحبان شرکت ها نمی توانند اقلام مورد نیاز خود را وارد کنند زیرا بانک مرکزی تصمیم می گیرد چه کسی ارز مورد نیاز را دریافت کند.

در ونزوئلا ارز قیمت های متفاوتی دارد. قیمت ارز دولتی هر یک دلار 10 بولیوار است که سال هاست ثابت مانده. در بازار سیاه قیمت ارز مدام رو به افزایش است. در ژانویه 2016 قیمت هر دلار به دو هزار و 500 بولیوار رسیده. این تفاوت قیمت ارز، فساد را افزایش می دهد. اگر کسی قادر به تهیه دلار دولتی باشد یک شبه میلیونر می شود که بدونش ک فقط افراد نزدیک به دولت و سران نظامی، قادر به دریافت ارز دولتی هستند.

رابطه قیمت کالاها در این کشور بسیار عجیب و غریب است؛ برای مثال با یک دلار آمریکایی می توان فقط 1.5 لیتر آب آشامیدنی ولی با همان یک دلار می توان دو هزار لیتر بنزین خریداری کرد. در مناطق مرزی با کلمبیا، برزیل و ترینیدا، بازار قاچاق بنزین سکه است. می توان گفت قاچاق بنزین پردرآمدتر از قاچاق مواد مخدر است.

در کلمبیا می توان دو هزار لیتر بنزین را برای هزار دلار فروخت. ماموران گمرک در مرز چشم شان را روی رفت و آمد کامیون های حامل بنزین قاچاق می بندند و سهم خود را دریافت می کنند. در مرز شرقی این کشور در قایق ها مخزن هایی تعبیه می کنند و توسط آن، بنزین را به بازار ترینیدادوتوباگو می برند.

پول نقد در ونزوئلا کمیاب است. صف هایی طولانی در مقابل خودپردازهای بانک ها تشکیل می شود تا هر فرد بتواند 16 هزار بولیوار که معادل هفت دلار است دریافت کند و این حجم از پول در کیف معمولی جا نمی گیرد زیرا از آخر نوامبر 2016 دیگر دیگر اسکناس های درشت صد بولیواری هم چاپ نمی شود. یکی از روسای یک بانک قدیمی به شوخی می گوید: «دزدیدن یک ماشین حمل پول، سود چندانی ندراد زیرا فقط حدود 16 هزار دلار نصیب دزد می کند.» او با وجود پروسه افول سال به سال درآمد بانکش، حاضر به ترک مسئولیتش در بانک نیست.

دلارهای نفتی روز به روز کمتر و کمتر می شوند. شرکت ملی نفت «PDVSA» مشکلات جدی و فراوانی دارد. میزان تولید آن در سال 2016 به 2.1 میلیون بشکه در روز تنزل یافته که در سال های گذشته بی سابقه بوده است.در پایان سال 1990 تولید روزانه این شرکت 2.5 میلیون بشکه بود. چاوز سیستم رهبری صنعت نفت را به کلی تغییر داد و درآمد ناشی از فروش نفت را وارد سیستم تامین اجتماعی کرد.

شرکت ملی نفت PDVSA به طور ناگهانی درآمد خود را از دست داد و در نتیجه نتوانست هزینه کشف چاه های نفتی جدید و مدرنیزه کردن پالایشگاه را بپردازد؛ بنابراین ونزوئلا مجبور شد میزان استخراج نفت را کاهش دهد.

سیستم تامین اجتماعی را هم که چاوز به راه انداخت، هیچ دستاوردی نداشت. وضعیت زندگی تهیدستان روز به روز بدتر و بدتر می شد. برای مثال بخش بزرگی از پزشکان کوبایی که برای کمک به مناطق فقیرنشین آمده بودند به دلیل دریافت نکردن حقوق به کلمبیا، برزیل و شیلی مهاجرت کردند. بسیاری از مراکز درمانی خالی ماندند، تجهیزات پزشکی یا ربوده شدند یا از کار افتادند. یک مدافع حقوق بشر که 21 سال قبل «نهاد همیاری» را برای کمک به بیماران مبتلا به ایدز بنا نهاده می گوید در حال حاضر آمار مبتلایان به ایدز در ونزوئلا با آمار مبتلایان به ایدز در سال های گذشته آفریقا برابری می کند.

در جنوب این کشور بیماری مالاریا که ریشه کن شده بود، دوباره شایع شده است. وفاداران چاوز که هواداران جانشین او نیز هستند به هیچ وجه انتقادپذیر نیستند. کانال های تلویزیونی دولتی، هر روزه صحنه هایی را نشان می دهند که کودکان شان شاد و خوشبخت در میدان بولیوار کاراکاس مشغول بازی و شادمانی هستند و مردمی که در خیابان های محلات قدیم شهر به رقص و پایکوبی مشغول اند.

حالا دیگر اکثریت جامعه نمی پذیرند و باور نمی کنند که بحران اقتصادی موجود را اپوزیسیون و آمریکا ایجاد کرده اند تا ونزوئلا را از پای در آورند. در یک همه پرسی از هر 10 نفر، هشت نفر خواهان استعفای دولت کنونی هستند. در انتخابات پارلمانی دسامبر 2015 اپوزیسیون (MUD) توانست 2.3 درصد آرا را کسب کند؛ ولی همه قوانین مصوب این پارلمان توسط قضات حامی دولت متوقف می شوند.

پرزیدنت مادورو یک راننده اتوبوس سابق که اکنون رهبری کشور را بر عهده دارد، شرایط کشور را اضطراری اعلام و سپس کشور را با پشتیبانی کوبایی ها اداره می کند. هاوانا برای این که خودش راه نجاتی پیدا کند، حمایت کاملش را از انقلاب بولیواری ونزوئلا اعلام می کند.

از وقتی چاوز بر سر کار آمد روزانه 80 تا 100 هزار بشکه نفت با قیمت ارزان به کوبا حمل می شود و کوبایی ها آن را به قیمت روز در بازار برای خودشان می فروشند. در ازای این کمک برادرانه که سالانه چهار تا پنج میلیارد دلار برای ونزوئلایی ها هزینه دارد، کوبایی ها پزشک، معلم و نیروهای متخصص به ونزوئلا می فرستند. حدود 80 تا 100 هزار کوبایی در ونزوئلا مشغول به کار هستند؛ آنها مقامات کلیدی وزارتخانه ها و ادارات را در اختیار دارند و همچنین آموزش به سربازان در ارتش و کارمندان ادارات پلیس را بر عهده دارند.

در بهار گذشته اپوزیسیون رفراندومی علیه «مادورو» سازماندهی کرد و شروع به جمع آوری 200 هزار امضا کرد. در چند روز 1.8 میلیون امضا جمع شد. در سپتامبر 2016 بیش از یک میلیون نفر از مردم کاراکاس به خیابان ها آمدند تا رفراندوم را به نمایش بگذارند؛ اما دولت خواسته های مردم را نادیده گرفت و در پایان اکتبر رفراندوم را باطل اعلام کرد زیرا چندین قاضی، واقعی بودن امضا را رد کرده بودند. این قضات طبیعتا از حرب حاکم بودند. «نیکولاس مادورو» برای آرام کردن اوضاع به اپوزیسیون پیشنهاد مذاکره داد تا درباره بحران انسانی به وجود آمده و انتخابات زودرس بحث و گفتگو شود.

با وجود وساطت واتیکان برای این مذاکره، مذاکرات پس از شش هفته بدون نتیجه به پایان رسید. علت اصلی ناکام ماندن مذاکرات نپذیرفتن رفراندم از جانب دولت بود. یک دیپلمات غربی که سال هاست در کاراکاس مشغول به کار است و اوضاع سیاسی ونزوئلا را به خوبی می شناسد، می گوید مادورو در یک انتخابات دموکراتیک هیچ شانسی برای پیروزی ندارد و به هیچ وجه هم حاضر به دادن قدرت به اپوزیسیون نیست. برخی از از دیپلمات های غربی هنوز بر این باور هستند که از طریق مذاکرات می توان به نتیجه رسید.

«مادورو» چندین بار اظهار کرده که حاضر به استعفا نیست. دولت مادورو نه تنها رفراندوم را متوقف کرده بلکه انتخابات مربوط به استانداران و شهرداران را هم که قرار بود در سال 2016 برگزار شود، بارها به عقب انداخت. دلیلی را که ارائه می دهد این است «برای حل بحران اقتصادی به جمع آوری توان همه نیروهای کشور نیاز است و انتخابات به تضعیف توان نیروها می انجامد».


از زمانی که چاوز قدرت را در ونزوئلا به دست گرفت حدود و میلیون نفر وطن شان را ترک کردند که بیشتر آنها پزشک و پرستار و مهندس بودند. از آگوست 2016 تا به حال حدود 30 هزار نفر به برزیل رفته اند و در استان شمالی آن «Roraima» سکونت گزیده اند. بر اساس گفته دیپلمات غربی ساکن کاراکاس: «بسیاری از ونزوئلایی ها دیگر نمی خواهند زندگی شان را در راه مبارزه با مادورو از دست بدهند.» نامزد قبلی ریاست جمهوری Henrique Capriles بر این نظر است که «ما تا جایی که می توانیم باید از طریق مسالمت آمیز و پیروی از قانون اساسی راه حل بیابیم.»

دولت مادورو هر نوع امکانی را در اختیار سران ارتش می گذارد تا روز به روز ثروتمندتر شوند. خانواده های افسران رده بالا زندگی لوکس دارند، ماشین های گران قیمت می رانند، مراکز تفریحی کارائیب و جزیره های اطراف آن در تعطیلات آخر هفته شاهد حضور نوکیسه های تازه به دوران رسیده رژیم است. قایق های موتوری که سرنشینان آن زنان و دختران جوان هستند، لنگر انداخته اند و انواع موزیک های رقص در حال پخش است. آنها گرسنگی شان را با انواع خوراک های دریایی، میگو و صدف های دریایی و تشنگی شان را با انواع نوشیدنی رفع می کنند.

این هم روی دیگر ونزوئلاست.

نگرانی صلح سبز از طرح پیشنهادیِ کاهش مناطق حفاظت‌شده در برزیل
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(خبرگزاری ایسنا)

دولت برزیل در حال بازبینی پیشنهادی است که هدف آن کاهش چهار منطقه حفاظت شده در آمازون و از بین بردن کامل یک منطقه دیگر است.

به گزارش ایسنا، به گفته کارشناسان در صورتیکه این پیشنهاد مورد تایید قرار بگیرد بیش از یک میلیون هکتار از جنگل‌های استوایی در معرض خطر جنگل‌زدایی قرار می‌گیرند.

"کریستیان مازتی" از فعالان گروه صلح سبز در برزیل، گفت: حذف اقدامات حفاظتی از این مناطق به جنگل‌زدایی‌های بیشتر منجر می‌شود. این اقدام همچنین ما را در جهت مخالف آنچه الان به آن نیاز داریم حرکت می‌دهد.

در واقع از ۲۰۰۸ میلادی به بعد، سال ۲۰۱۶ با بالاترین نرخ جنگل‌زدایی در جنگل‌های آمازون در برزیل روبرو بوده و این وضعیت در تناقض با اقدامات این کشور جهت کنترل و مهار از بین رفتن جنگل‌ها طی چند سال قبل از آن بوده است.

مطرح‌کنندگان این پیشنهاد معتقدند مناطق حفاظت شده امنیت قانونی تولیدکنندگان روستایی و سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی را نادیده می‌گیرد. همچنین بخش‌های حفاظت شده از گسترش فعالیت‌های اقتصادی جلوگیری می‌کند.

هرچند مخالفان این پیشنهاد بر این باورند که نگهداریِ مناطق حفاظت شده برای حفظ تنوع زیستی منطقه‌ای ضروری است و حذف اقدامات حفاظتی از یک میلیون هکتار به جنگل‌زدایی در آمازون کمک می‌کند.

به گزارش مونگابی، همچنین این پیشنهاد تعهدات ذکر شده در توافق‌های ملی و بین‌المللی از قبیل توافق پاریس در سال ۲۰۱۵ را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در واقع بررسی‌ها نشان می‌دهد مناطق حفاظت شده ممکن است به ذخیره مقدار زیادی کربن کمک کند و جنگل‌زدایی ۴۰ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای در برزیل را شامل می‌شود.

"ارواح خبیثه" تامر را از کاخ ریاست جمهوری برزیل فراری دادند!
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(خبرگزاری ایسنا)

رئیس جمهور برزیل و خانواده‌اش به محل سکونت قبلی‌ خود بازگشتند؛ علت این نقل مکان وجود "انرژی‌های منفی" در داخل کاخ ریاست جمهوری اعلام شده است.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری اسوشیتدپرس، میشل تامر، رئیس جمهوری برزیل که از زمان استیضاح دیلما روسف، در سال گذشته میلادی زمام امور را به دست دارد به یک مجله خبری برزیلی گفت که وی و خانواده اش از کاخ "آلوورادا" رفته‌اند چون چیزهای عجیبی را در کاخ ریاست جمهوری مشاهده کردند.

تامر و همسرش "مارسلا" به کاخ "خابورو" نقل مکان کرده‌اند. این کاخ زمانیکه تامر معاون روسف بود، محل اقامتش بود.

تامر در ادامه به مجله خبری "وخا" گفت: من احساس کردم که مسائل غیرعادی در کاخ ریاست جمهوری رخ می‌دهد. من از همان شب اول که به این کاخ ریاست جمهوری رفتیم، نمی توانستم خوب بخوابم. انرژی‌های بدی در آنجا بود. مارسلا هم احساس مشابهی داشت. تنها میچلزینو، پسرمان خوب می‌خوابید.

او حتی به شوخی گفت که شاید در کاخ ریاست جمهوری روح‌های سرگردان وجود داشته باشند.

نقل مکان تامر 76 ساله به کاخ معاون ریاست جمهوری در حالی صورت گرفته که فشارها به دلیل رسوایی فساد علیه نخبگان سیاسی برزیلی ادامه دارد.

تامر خود نیز با اتهاماتی روبروست که شامل دریافت کمک‌های نقدی غیرقانونی در زمانی می‌شود که وی و روسف برای انتخابات ریاست جمهوری 2014 نامزد شده بودند.

نیمار پله را جا گذاشت
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(باشگاه خبرنگاران جوان)

کافو اسطوره اسبق خط دفاعی تیم ملی فوتبال برزیل گفت نیمار به طور حتم رکوردهای پله را به زودی خواهد شکست. به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان ،کافو اسطوره خط دفاعی  اسبق تیم های ملی برزیل وآاس رم در تازه ترین اظهار نظر خود گفت نیمار ستاره هموطنش در بارسلونا با این کیفیت بازی که به نمایش می گذارد به طور حتم به راحتی تمامی رکوردهای پله را پشت سر خواهد گذاشت.
  
وی ادامه داد: نیمار برای شکستن تمامی رکوردهای فوتبال مانند رکورد گلزنترین بازیکن تاریخ جام جهانی که با 16 گل به میروسلاو کلوزه اختصاص دارد ورکورد آقای گل تاریخ فوتبال جهان که به علی دایی ملی پوش اسبق ایران اختصاص دارد به اندازه کافی جوان است.
  
کافو خاطرنشان کرد: به زودی پله دیگر اسطوره اول فوتبال جهان نخواهد بود وجای وی را نیمار پر خواهد کرد

افزایش 36درصدی بودجه نظامی و کاهش 59درصدی بودجه آموزش برزیل در دولت تمر
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(خبرگزاری صدا وسیما)

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ دولت میشل تمر (حزب جنبش دموکراتیک برزیل) سرمایه گذاری در حوزه نظامی که در سال آخر دولت روسف به شدت کاهش پیدا کرده بود، را افزایش داد بطوری که در سال 2016 پس از روی کار آمدن دولت تمر بودجه پرداخت شده به بخش نظامی در مقایسه با سال 2015 حدود 36 درصد افزایش یافت و از رقم 6.73 ( شش ممیز هفتاد و سه ) به 9.5 ( نه ممیز پنج ) میلیارد رئال در سال 2016 رسید.

این افزایش 1.85 ( یک ممیز هشتاده و پنچ) میلیارد رئال بیشتر از رقم پیش بینی شده در بودجه بود تا ارتباط سنتی خوب حزب میشل تمر با نظامیان حفظ گردد. برای سال 2017 نیز بودجه نظامی برزیل 9/7 ( نه ممیز هفت) میلیارد رئال پیش بینی شده که دویست میلیون رئال بیشتر از رقم سال 2016 میباشد. حوزه حمل و نقل با 9.5 ( نه و نیم ) میلیارد رئال در رتبه اول و حوزه آموزش با 5.7 ( پنج ممیز هفت ) میلیارد رئال بعد از حوزه نظامی در رتبه سوم دریافت بودجه 2016 قرار دارد. بخش آموزش در سال 2015 حدود 13.8 (سیزده ممیز هشت) میلیارد رئال بودجه دریافت کرده بود که در سال 2016 به 5.7 (پنج ممیز هفت) میلیارد رئال کاهش یافت که 59 درصد کمتر است.

حادثه باورنکردنی در کنسرت خواننده پاپ
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(سایت خبری تحلیلی هنگام)

ازدحام بیش از حد جمعیت در کنسرت خواننده پاپ آرژانتین ایندیو سولاری "Indio Solari"، در بوئنوس آیرس شنبه شب حداقل دو کشته و ده ها تن زخمی برجای گذاشت.سایت خبری تحلیلی هنگام    Hengamnews.com:کنسرت خواننده پاپ "ایندیو سولاری" با حضور 300 هزار نفر ساعت 10 شنبه شب برگزار شد، در حالی که این مکان حداکثر ظرفیت 200 هزار نفر را دارد، بنابراین ازدحام جمعیت در شروع برنامه منجر شد برگزاری کنسرت از روال عادی خارج شود و مردم با هل دادن یکدیگر منجر به کشته شدن 2 مرد و زخمی شدن ده ها تن شوند. سخنگوی پلیس ضمن تائید مرگ دو قربانی مرد، اذعان داشت احتمال دارد شمار تلفات افزایش یابد. بر اساس اظهارات شاهدان عینی، مردم با آغاز برنامه اصرار داشتند وارد محوطه برگزاری برنامه شوند که همین امر منجر به ایجاد هرج و مرج شد. در این میان چند نفری که مست بودند نیز در ایجاد بیشتر آشوب نقش داشتند. بر اساس گزارش رسانه های محلی، یکی از قربانیان در میان خیل جمعیت جان خود را از دست داد و دیگری بر اثر ایست قلبی درگذشت.

محبوب ترین اخبار

ثبت نام در خبرنامه ایمیلی سایت سنتینلا

برای اطلاع از اخرین رویدادها در امریکای لاتین عضو شوید!