امروز می خواهیم درباره ی هنر زیبا و نقاشی های شن و ماسه «ماندالا» سخن بگوییم. ماندالا اغلب در میان راهبان بودایی رایج است. گاهی آنها در روزهای به خصوصی از ساعت های اولیه صبح تا هنگام عصر و با زحمت زیاد به ساخت ماندالا مشغول می شوند.
به گزارش شفاف، ماندالا یک شکل هندسی است و به عنوان سمبلی از جهان هستی و عالم کائنات کشیده می شود. ماندالا وسیله ای برای تسلّط بر خویشتن و رهایی از تلاطم و آشفتگی وجود انسان است. اشکال متقارن و یکدست ماندالا و شکل دایره وارش توجه را به مرکز دایره متوجه می کند.
آنها برای ارائه ی هنر خود از پودرها، رنگدانه ها و مواد معدنی طبیعی یا مصنوعی بهره می جویند. ماندالاهای راهبان جزیی از نقاشی های آیینی و برخاسته از باورهای آنان است. این هنر را می توانیم علاوه بر راهبان بودایی در آیین هندوئیسم و در استرالیا و آمریکای لاتین هم ببینیم.
ماندالا یک شکل هندسی است و به عنوان سمبلی از جهان هستی و عالم کائنات کشیده می شود. ماندالا وسیله ای برای تسلّط بر خویشتن و رهایی از تلاطم و آشفتگی وجود انسان است. اشکال متقارن و یکدست ماندالا و شکل دایره وارش توجه را به مرکز دایره متوجه می کند.
اما سرنوشت ماندالا ها چه می شود؟ باید گفت که آنها زیاد عمر نمی کنند، با وجود اینکه راهبان زحمت زیادی برای ساخت آن می کشند اما خیلی راحت آنها را با همه رنگ های دلفریب و نقش های زیبایشان از بین می برند تا بگویند که هیچ چیز حتی اگر در نهایت زیبایی و ظرافت هم که باشد جاودان و ابدی نیست. آنها سپس شن های به جای مانده را درون شیشه ها ریخته و به جریان رودخانه ها می سپارند.
(منبع: اتاق شیشه ای خبر شفاف)
