جای هیچ تعجبی نیست که ریو دو جانیرو با سواحل شنی سفید رنگ، کوه های سر به فلک کشیده و بندر تماشایی اش به (cidade maravilhosa) "شهر شگفت انگیز " شهره باشد. دومین شهر بزرگ برزیل در کنار سواحل اقیانوس اطلس، محیط طبیعی شگرفی را در این ابر شهر فراهم اورد است. مناظر خیره کننده ریو تنها یکی از دلایلی است که گردشگران دسته دسته به ان هجوم می اورند. در طول فصل کارناوال، خیابان ها با موسیقی و لباس های نمایش پر زرق و برق پر می شوند و گردشگران را از هر گوشه از دنیا به سمت خود جلب می کنند. در هر فصلی از سال، گردشگران نمی خواهند جاذبه های گردشگری ریو را از دست بدهند:
محله لاگوا (Lagoa) ریودوژانیرو
محله "لاگوا" نه تنها منحصر به فرد ترین محله در منطقه مرفه و ثروتمند "زونا سول" (Zona Sul) است بلکه گران ترین محله در امریکای جنوبی نیز هست. تالاب بزرگ و دیدنی "لاگوا دودریگو دو فریتا" (Lagoa Rodrigo de Freitas) در این منطقه قرار گرفته است. چهار مایل محیط دور این تالاب حصار کشی شده و محیطی بسیار مناسب برای دوچرخه سواران و دونده ها است. کافی شاپ های رو باز و رستوران های کنار ساحل منظره ای حیرت انگیز از تالاب و دریای پیش رو را در اختیار شما قرار می دهد.
محله "لاگوا" نه تنها منحصر به فرد ترین محله در منطقه مرفه و ثروتمند "زونا سول" (Zona Sul) است بلکه گران ترین محله در امریکای جنوبی نیز هست. تالاب بزرگ و دیدنی "لاگوا دودریگو دو فریتا" (Lagoa Rodrigo de Freitas) در این منطقه قرار گرفته است. چهار مایل محیط دور این تالاب حصار کشی شده و محیطی بسیار مناسب برای دوچرخه سواران و دونده ها است. کافی شاپ های رو باز و رستوران های کنار ساحل منظره ای حیرت انگیز از تالاب و دریای پیش رو را در اختیار شما قرار می دهد.
استادیوم ماراکانا ریودوژانیرو
فوتبال مهم ترین ورزش در برزیل است و استادیوم ماراکانا (Maracanã) مهم ترین نماد این رویداد عظیم است. زمانی این ورزشگاه بزرگترین ورزشگاه دنیا بود و زمانی که در سال 1950 افتتاح شد می توانست 200.000 تماشاچی را در خود جای دهد. امروزه، به خاطر ملاحظات امنیتی تماشاچیان، ظرفیت ان کاهش یافته است. برای برگزاری مسابقات جام جهانی 2014 بازسازی شد و اکنون ظرفیت 80.000 تماشاچی را دارد که ان را به بزرگترین استادیوم امریکای جنوبی بدل کرده است.
فوتبال مهم ترین ورزش در برزیل است و استادیوم ماراکانا (Maracanã) مهم ترین نماد این رویداد عظیم است. زمانی این ورزشگاه بزرگترین ورزشگاه دنیا بود و زمانی که در سال 1950 افتتاح شد می توانست 200.000 تماشاچی را در خود جای دهد. امروزه، به خاطر ملاحظات امنیتی تماشاچیان، ظرفیت ان کاهش یافته است. برای برگزاری مسابقات جام جهانی 2014 بازسازی شد و اکنون ظرفیت 80.000 تماشاچی را دارد که ان را به بزرگترین استادیوم امریکای جنوبی بدل کرده است.
پارک ملی تیجوکا ریودوژانیرو
یکی از بزرگترین جنگل های شهری در دنیا پارک ملی تیجوکا (Tijuca) است که ناحیه ی وسیعی از منظره های کوهستانی را در خود جای داده است. گردشگران می توانند بلندترین قله کوه این پارک، قله "پیکو دا تیجوکو" (Pico da Tijuca) را فتح کنند و از مناظر شهر زیر پای خود لذت ببرند. در اوایل قرن نوزدهم و به علت ایجاد مزارع پرورش دانه قهوه، پارک تقریبا نابود شد. نیم قرن بعد با کاشت دستی 9 میلیون نهال درخت، پارک دوباره احیا شد. از جذابیت های این پارک می توان به نقاشی های روی دیوار نقاش نئوکلاسیک برزیل "کاندیدو پورتیناری" (Cândido Portinari) و ابشار 100 فوتی "کاسکاتینها" (Cascatinha) اشاره کرد.
یکی از بزرگترین جنگل های شهری در دنیا پارک ملی تیجوکا (Tijuca) است که ناحیه ی وسیعی از منظره های کوهستانی را در خود جای داده است. گردشگران می توانند بلندترین قله کوه این پارک، قله "پیکو دا تیجوکو" (Pico da Tijuca) را فتح کنند و از مناظر شهر زیر پای خود لذت ببرند. در اوایل قرن نوزدهم و به علت ایجاد مزارع پرورش دانه قهوه، پارک تقریبا نابود شد. نیم قرن بعد با کاشت دستی 9 میلیون نهال درخت، پارک دوباره احیا شد. از جذابیت های این پارک می توان به نقاشی های روی دیوار نقاش نئوکلاسیک برزیل "کاندیدو پورتیناری" (Cândido Portinari) و ابشار 100 فوتی "کاسکاتینها" (Cascatinha) اشاره کرد.
این محله در مرکز شهر ریو واقع شده است و به "سنترو" (Centro) معروف است. سابقا این ناحیه مرکز عیش و عشرت ریو بوده است. اما امروز، لاپا برای فعالیت های شبانه پرهیجان و زنده اش معروف و شناخته شده است. اغلب معماری این ناحیه به اوایل قرن نوزدهم میلادی بازمیگردد و نمایی شماتیک از محل برگزاری کارناوال های گذشته ریو را به شما می دهد. لاپا بهترین نقطه برای دیدار با دوستان خود و امتحان "کایپرینها" (caipirinha) پیش غذای معروف برزیل است. "اسکاداریا سلارون" (Escadaria Selarón) یک دسته از راه پله های مشهور و زیبایی هستند که محله های لاپا و "سانتا ترزا" را به یکدیگر متصل می کنند.
محله سانتا ترزا (Santa Teresa) ریودوژانیرو
محله سانتا ترزا بر روی تپه ای مشرف به شهر واقع شده است و شما را با خود به شکوه معماری قرن نوزدهم ریو ، مجتمع های مسکونی رایج در ان دوره و خیابان های سنگ فرش شده می برد. در سال 1986 زمانی که پلی ساخته شد که محله را به شهر متصل می کرد، توسعه شهر متوقف شد. این ناحیه مرکزی برای هنرمندان، موسیقی دانان و نویسندگان قرن بیستم بوده است و اگر چه بوتیک ها و بارهای جدید منطقه را اشغال کرده اند، اما هنوز روح هنری ان دوران را در خود حفظ کرده است. اخرین ترامواها که با نام "سانتا ترزا ترام" (Santa Teresa Tram) معروف بودند را می توانستید در این ناحیه پیدا کنید ، اما بعد از وقوع چندین حادثه در خط تراموا، حرکت ان متوقف شد و تنها به جاذبه ای گردشگری بدل شده است.
محله سانتا ترزا بر روی تپه ای مشرف به شهر واقع شده است و شما را با خود به شکوه معماری قرن نوزدهم ریو ، مجتمع های مسکونی رایج در ان دوره و خیابان های سنگ فرش شده می برد. در سال 1986 زمانی که پلی ساخته شد که محله را به شهر متصل می کرد، توسعه شهر متوقف شد. این ناحیه مرکزی برای هنرمندان، موسیقی دانان و نویسندگان قرن بیستم بوده است و اگر چه بوتیک ها و بارهای جدید منطقه را اشغال کرده اند، اما هنوز روح هنری ان دوران را در خود حفظ کرده است. اخرین ترامواها که با نام "سانتا ترزا ترام" (Santa Teresa Tram) معروف بودند را می توانستید در این ناحیه پیدا کنید ، اما بعد از وقوع چندین حادثه در خط تراموا، حرکت ان متوقف شد و تنها به جاذبه ای گردشگری بدل شده است.
باغ جاردام بوتانیکو (Jardim Botanico) ریودوژانیرو
این باغ شگفت انگیز در غرب محله لاگوا واقع شده است و بیش از 8.000 گونه گیاه را در خود جای داده است. باغ در اوایل قرن نوزدهم ساخته شده است و نمونه های کاملی از معماری ان دوره را شامل می شود. باغ ویژگی های منحصر به فردی همچون خیابان هایی که در حاشیه ان درخت خرما کاشته شده، چشمه ها و اب واره ها، باغ ژاپنی، حوضچه ای پر از سوسن های ابی را دارا سات که شما را هر چه بیشتر غرق در طبیعت می کند.
این باغ شگفت انگیز در غرب محله لاگوا واقع شده است و بیش از 8.000 گونه گیاه را در خود جای داده است. باغ در اوایل قرن نوزدهم ساخته شده است و نمونه های کاملی از معماری ان دوره را شامل می شود. باغ ویژگی های منحصر به فردی همچون خیابان هایی که در حاشیه ان درخت خرما کاشته شده، چشمه ها و اب واره ها، باغ ژاپنی، حوضچه ای پر از سوسن های ابی را دارا سات که شما را هر چه بیشتر غرق در طبیعت می کند.
کوه سوگارلوف (Sugarloaf) ریودوژانیرو
این کوه 400 متری (1.300 فوتی) بالاتر از دهانه خلیج "گوانابارا" قرا گرفته است. گردشگران می توانند با تلکابین به بالای کوه رفته و از مناظر زیبای پای کوه و تنوع گسترده سنگ های ان لذت ببرند. تلکابین هر 20 دقیقه از تپه "بابیلونیا" به بالای تپه "مورو دا لورکا" می رود. علاوه بر این تلکابین، تلکابین دیگری نیز هست که گردشگران را به قله کوه منتقل می کند.
این کوه 400 متری (1.300 فوتی) بالاتر از دهانه خلیج "گوانابارا" قرا گرفته است. گردشگران می توانند با تلکابین به بالای کوه رفته و از مناظر زیبای پای کوه و تنوع گسترده سنگ های ان لذت ببرند. تلکابین هر 20 دقیقه از تپه "بابیلونیا" به بالای تپه "مورو دا لورکا" می رود. علاوه بر این تلکابین، تلکابین دیگری نیز هست که گردشگران را به قله کوه منتقل می کند.
ایپانما (Ipanema ) ریودوژانیرو
این ساحل در اهنگ مشهور "بوسا نوا" با اسم "دختری از ایپانما" در دهه 60 میلادی مشهور شد و هنوز هم به عنوان یکی از پربازدید ترین نقاط ریو است. خط طولانی ساحل شنی سفید رنگ گسترده با موج های خروشان، ایپانما را هر سال در رده بهترین سواحل دنیا بالاتر و بالاتر می برد. این ساحل زیبا با مجموعه ای از مغازه ها، کافی شاپ ها و رستوران و هم چنین کلوپ ها و گالری های هنری تزیین شده است. این ساحل بین سواحل "کوپاکابانا" و "لبلون" واقع شده است و برای استفاده گروه های مختلف قسمت بندی شده است. بخش 11 و 12 مورد علاقه خانواده ها است در حالی که ناحیه 9 مورد علاقه ی هنرمندان و ازاد و انهایی است که مایل اند حمام افتاب بگیرند.
این ساحل در اهنگ مشهور "بوسا نوا" با اسم "دختری از ایپانما" در دهه 60 میلادی مشهور شد و هنوز هم به عنوان یکی از پربازدید ترین نقاط ریو است. خط طولانی ساحل شنی سفید رنگ گسترده با موج های خروشان، ایپانما را هر سال در رده بهترین سواحل دنیا بالاتر و بالاتر می برد. این ساحل زیبا با مجموعه ای از مغازه ها، کافی شاپ ها و رستوران و هم چنین کلوپ ها و گالری های هنری تزیین شده است. این ساحل بین سواحل "کوپاکابانا" و "لبلون" واقع شده است و برای استفاده گروه های مختلف قسمت بندی شده است. بخش 11 و 12 مورد علاقه خانواده ها است در حالی که ناحیه 9 مورد علاقه ی هنرمندان و ازاد و انهایی است که مایل اند حمام افتاب بگیرند.
کوپاکابانا (Copacabana) ریودوژانیرو
این ساحل در سمت غرب ساحل ایگانما قرار دارد و منطقه ای هیجان انگیز تر و فعال تر نسبت به مناطق اطراف خود است. محلی های ریو اغلب در این ناحیه فوتبال و والیبال بازی می کنند. فروشنده ها نوشیدنی ها و اسنک های خود را دوره می چرخانند و سعی دارند به زور چیزی بفروشند. "فورت کوپاکابانا" (Fort Copacabana) یک پایگاه نظامی با موزه ای نظامی در ان که در گوشه ی ای دنج قرار دارد و به روی عامه مردم باز است اماده است تا شما را به تاریخ نظامی برزیل ببرد. در گوشه پایگاه، ماهیگیران منتظرند تا ماهی تازه ای را که صبح زود سید کرده اند به شما بفروشند.
این ساحل در سمت غرب ساحل ایگانما قرار دارد و منطقه ای هیجان انگیز تر و فعال تر نسبت به مناطق اطراف خود است. محلی های ریو اغلب در این ناحیه فوتبال و والیبال بازی می کنند. فروشنده ها نوشیدنی ها و اسنک های خود را دوره می چرخانند و سعی دارند به زور چیزی بفروشند. "فورت کوپاکابانا" (Fort Copacabana) یک پایگاه نظامی با موزه ای نظامی در ان که در گوشه ی ای دنج قرار دارد و به روی عامه مردم باز است اماده است تا شما را به تاریخ نظامی برزیل ببرد. در گوشه پایگاه، ماهیگیران منتظرند تا ماهی تازه ای را که صبح زود سید کرده اند به شما بفروشند.
گردشگران و برزیلی بسیار مایلند تا دگردشگاهی که به طول 4 کیلومتر در امتداد ساحل ایجاد شده را بازدید کنند. این گردشگاه در دهه 30 میلادی ساخته شده و پیاده روهای ان موج گونه با سنگ های سیاه و سفید ساخته شده اند.
مجسمه عیسی (ع) ریودوژانیرو
در بالای قله 710 متری کورکاوادو، مجسمه حضرت عیسی (ع) با دست های باز که به شهر زل زده است قرار دارد. ساخت این مسمه در سال 1922 در جریان جنبش هنری دکو (Deco) شروع شد. مجسمه بتونی ساخته شده از سنگ تالک در نوع خود بزرگترین مجسمه در این نوع هنری است. اغلب بازدیدکنندگان به پایین مجسمه می روند تا از انجا ان ر اببینند. در گذشته بازدید کنندگان مجبور بودند تا از چند صد پله بالا رفته تا به پای مجسمه برسند اما امروز اسانسور و پله های برقی این امر را برای شما راحت کرده اند.
در بالای قله 710 متری کورکاوادو، مجسمه حضرت عیسی (ع) با دست های باز که به شهر زل زده است قرار دارد. ساخت این مسمه در سال 1922 در جریان جنبش هنری دکو (Deco) شروع شد. مجسمه بتونی ساخته شده از سنگ تالک در نوع خود بزرگترین مجسمه در این نوع هنری است. اغلب بازدیدکنندگان به پایین مجسمه می روند تا از انجا ان ر اببینند. در گذشته بازدید کنندگان مجبور بودند تا از چند صد پله بالا رفته تا به پای مجسمه برسند اما امروز اسانسور و پله های برقی این امر را برای شما راحت کرده اند.
(منبع: کوله پشتی)